Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ – ΕΡΓΑΤΟΛΟΓΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΗ LARISSANET ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Συνέντευξη στον Γιάννη Ανδρεάκη
«Τελειωτικό χτύπημα στον κόσμο της εργασίας», χαρακτηρίζει το εργασιακό νομοσχέδιο ο γνωστός δικηγόρος – εργατολόγος, Διονύσης Τεμπονέρας, στο πλαίσιο αποκλειστικής του συνέντευξης στη larissanet.
Με αφορμή την επικείμενη διαδικτυακή εκδήλωση της Νομαρχιακής Επιτροπής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, στην οποία θα είναι ο βασικός εισηγητής, ο κ. Τεμπονέρας επισημαίνει ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, έρχεται σε συνέχεια των αντεργατικών και αντικοινωνικών πολιτικών που εφαρμόζει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από την επόμενη των εκλογών και στην ουσία «καταλύει το δημοκρατικό και κοινωνικό κεκτημένο της μεταπολίτευσης». Τονίζει παράλληλα ότι το νομοσχέδιο πλήττει με τις διατάξεις του συντριπτικά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, τους εργαζόμενους ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, τους ανέργους, τη νέα γενιά αλλά και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες.
Τις επόμενες μέρες έρχεται προς ψήφιση στη Βουλή το εργασιακό νομοσχέδιο της κυβέρνησης.
Με βάση τις ρυθμίσεις του και τη διαβούλευση που έχει προηγηθεί, τί σημαίνει αυτό το νομοσχέδιο
για τον κόσμο της εργασίας;
Το εργασιακό νομοσχέδιο αποτελεί το τελειωτικό χτύπημα στον κόσμο της εργασίας, σε συνέχεια των αντεργατικών και αντικοινωνικών πολιτικών που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ, από την επομένη των εκλογών, σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, μείωσης εισοδημάτων, επισφάλειας και ανεργίας: Καταργεί το οκτάωρο και μειώνει τους μισθούς, προωθεί τις ατομικές συμβάσεις και τις απλήρωτες υπερωρίες, καταλύει τις συλλογικές συμβάσεις και οδηγεί σε ανεξέλεγκτες απολύσεις. Συνεχίζει τη διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών και την ενθάρρυνση της παραβατικότητας στην αγορά εργασίας. Πραγματοποιεί μία επίθεση χωρίς προηγούμενο στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και στο δικαίωμα της απεργίας, και στοχεύει στον εκφοβισμό των εργαζομένων που διεκδικούν τα δικαιώματά τους, με την πρόβλεψη της δυνατότητας απόλυσης των συνδικαλιστών. Στην πραγματικότητα, όπως με τους νόμους για τις συναθροίσεις/πορείες και τα Πανεπιστήμια, καταλύει το δημοκρατικό και κοινωνικό κεκτημένο της μεταπολίτευσης. Η αναγκαία, και μάλιστα αποσπασματική, ενσωμάτωση Ευρωπαϊκών Οδηγιών και Διεθνών Συμβάσεων, για την αντιμετώπιση της βίας και της κακοποίησης στην εργασία, τις γονικές άδειες, καθώς και την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία, δεν μπορεί να συγκαλύψει τον αντικοινωνικό, αντιδημοκρατικό και αυταρχικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου, που θα έχει ως αποτέλεσμα την επιβολή της εργασιακής ζούγκλας.
Είναι μόνο οι εργαζόμενοι που πλήττονται από αυτό το νομoσχέδιο;
Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, πλήττει συντριπτικό τμήμα της κοινωνίας. Πλήττει όλους τους εργαζόμενους, του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Πλήττει τους ανέργους, καθώς ενθαρρύνει την υπερεκμετάλλευση με μείωση αποδοχών, των ήδη εργαζομένων και αποτρέπει τις προσλήψεις. Πλήττει κατεξοχήν τη νέα γενιά που την καταδικάζει σε ένα μέλλον φθηνής, ελαστικής εργασίας και εργασιακής επισφάλειας, χωρίς δικαιώματα και θα οδηγήσει σε περαιτέρω ενίσχυση του «brain drain». Πλήττει ακόμα και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, οι οποίοι βλέπουν τις εφαρμοζόμενες αυτές πολιτικές, να μειώνουν την κατανάλωση και τους τζίρους τους, προκαλώντας νέα ύφεση και νέα «λουκέτα».
Οι ρυθμίσεις του νόμου Χατζηδάκη, είναι συνέχεια όσων στον τομέα των εργασιακών σχέσεων έχει νομοθετήσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας την τελευταία διετία, ή αποτελούν κάποια στροφή στην πολιτική της;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, όσα εμπεριέχονται στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο, έρχονται σε συνέχεια μιας πολιτικής, που ξεκίνησε αμέσως μετά τις εκλογές του 2019. Σας θυμίζω ότι, η κυβέρνηση της ΝΔ ήταν εκείνη που υποβάθμισε το ΣΕΠΕ, κατήργησε την προστασία των εργολαβικών εργαζομένων και τις προστατευτικές ρυθμίσεις των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και το βάσιμο λόγο απόλυσης και δημιούργησε συνθήκες εργασιακής ζούγκλας κατά την διάρκεια της πανδημίας. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις εικονικές αναστολές συμβάσεων εργασίας, την αναστολή της αναγγελίας της τροποποίησης του ωραρίου, την απουσία ελέγχων και την έλλειψη προστασίας απέναντι στους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους που τέθηκαν σε καθεστώς τηλεργασίας. Η κυβέρνηση της ΝΔ, ήταν έτοιμη από καιρό. Η πανδημία υπήρξε το κατάλληλο πρόσχημα, για να θέσει σε εφαρμογή το νεοφιλελεύθερο σχέδιο, πλήρους υποτίμησης της εργασίας.
Όλα όσα αναπτύξατε συμβαίνουν ενώ ισχύει ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας και έχει παύσει κάθε είδους προστασία της πρώτης κατοικίας. Είναι τόσο δυστοπικό το σκηνικό που διαμορφώνεται για την ελληνική κοινωνία;
Η έναρξη ισχύος του νέου πτωχευτικού νόμου(ν.4738/2020) σε συνδυασμό με την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα εργασιακά αλλά και το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που ακολουθεί, συνθέτουν τις βασικές πτυχές μιας αντιλαϊκής πολιτικής που στηρίζεται σε μια στρεβλή αντίληψη, ότι δηλαδή αν συμπιεσθεί το εργατικό κόστος, θα προκύψει αύξηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και μεγέθυνση της οικονομίας. Είναι η λογική των «trickledown economics» (διάχυση σωρευμένου πλούτου, προς τα κάτω) που ήδη αμφισβητείται στην «μητρόπολη» του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ. Η υφαρπαγή της λαϊκής κατοικίας και των εισφορών – αποταμιεύσεων των πολιτών και των ασφαλισμένων, είναι ξεκάθαρη επιλογή κερδοφορίας των τραπεζικών ιδρυμάτων και των πολυεθνικών με «ρήτρα πτώχευσης» του λαού. Μετά την διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας ακολουθεί η εκποίηση των μισθών και των εισοδημάτων των λαϊκών οικογενειών, που θα δεθούν στο άρμα της υπερχρέωσης για τα επόμενα 50 χρόνια. Η κυβέρνηση, αντί να εξετάσει την προοπτική διαγραφής, άμεσα ή έμμεσα, των ιδιωτικών χρεών της πανδημίας, σπεύδει να καταργήσει την προστασία της πρώτης κατοικίας και το δικαίωμα στη λαϊκή στέγη. Οι σκηνές μαζικών εξώσεων, δυστυχώς, είναι θέμα χρόνου να συμβούν και στη χώρα μας.
Ακολουθούν χρονικά οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης στο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό, σύμφωνα με το ρεπορτάζ. Ποιές συνθήκες φαίνεται ότι διαμορφώνονται στον συγκεκριμένο τομέα, όπου επίσης έχει πληγεί από την υπερδεκαετή κρίση;
Οι προωθούμενες προτάσεις για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, ενέχουν μεγάλο ρίσκο, προωθούν την εξατομίκευση και την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης σε μεγάλο βαθμό, με παράλληλη κατάργηση της αρχής της κοινωνικής αλληλεγγύης, και δημιουργούν δυσβάστακτα δημοσιονομικά βάρη που δεν είναι συμβατά με τη δημοσιονομική πολιτική της χώρας για τα επόμενα έτη -όπως και αν αυτή εν τέλει διαμορφωθεί μετά το πέρας της πανδημίας και την επαναφορά, με διαφοροποιήσεις ή όχι, των δημοσιονομικών κανόνων – αφού ρητά έχει αναφερθεί ότι το κόστος της μετάβασης από το αναδιανεμητικό στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα, θα το καλύψει ο κρατικός προϋπολογισμός. Καμία συζήτηση δεν γίνεται για νέους πόρους και ενίσχυση των αποθεματικών των Ταμείων. Οι μειώσεις μισθών που προκαλούν απώλειες εσόδων στα ασφαλιστικά ταμεία εμπλέκουν τον προϋπολογισμό της χώρας σε αχρείαστες περιπέτειες. Η κυβέρνηση έχει αλλεργία σε οτιδήποτε θυμίζει κοινωνικό κράτος και το αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία. Την πρώτη απάντηση θα την λάβει με την μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στην γενική απεργία στις 10 Ιουνίου. Το αίτημα για αλλαγή πολιτικής και καταδίκης των νεοφιλελεύθερων πειραματισμών θα συνενώσει την κοινωνία στην πορεία για ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο που θα έχει ως βασικές αρχές του την άρση των ανισοτήτων και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Πηγή: www.re-union.gr
