του δικηγόρου Αναστάσιου Πετρόπουλου
Η θέση των υπαλλήλων που συμπληρώνουν, έως την 31.12.2011, 33 έτη πραγματικής και συντάξιμης δημόσιας υπηρεσίας και διανύουν τουλάχιστον το 53ο έτος της ηλικίας τους σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 33 του ν. 4024/2011, αντιστρατεύεται το ίδιο το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.
Άλλωστε, σοβαρές συνταγματικές επιφυλάξεις ως προς τη νομιμότητα της προαναφερόμενης ρύθμισης δημιουργεί και το γεγονός ότι κριτήριο για την ένταξη σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα αποτελεί το τυχαίο γεγονός της γέννησης ή της πρόσληψης στο Δημόσιο κατά συγκεκριμένα έτη, με συνέπεια τη διαμόρφωση άνισου και άδικου αποτελέσματος, κατά παράβαση της αρχής της ισότητας αλλά και της αρχής της αναλογικότητας που επιβάλλει τον επιμερισμό των βαρών ισομερώς στους πολίτες.
Οι υπάλληλοι που τίθενται σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα θα υποστούν άμεσα μείωση των αποδοχών τους και θα λαμβάνουν μόνο το ποσό που αντιστοιχεί στο 60% του βασικού μισθού. Τούτο συνιστά διάκριση σε βάρος τους χωρίς να συντρέχει οποιοσδήποτε αποχρών λόγος που να τη δικαιολογεί. Και η συνέπεια αυτή εγείρει ερωτηματικά ως προς τη συμβατότητά της με το Σύνταγμα και την κείμενη νομοθεσία, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι προσκρούει και στην δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των εν λόγω υπαλλήλων ως προς τη μισθολογική και υπηρεσικαή τους κατάσταση και την συνακόλουθο προγραμματισμό τους.
Σε δεύτερο επίπεδο, η προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα επιφέρει συνέπειες και για όσους εκ των υπαλλήλων που φέρουν τις σχετικές προϋποθέσεις είχαν υψηλά καθήκοντα στην ιεραρχία και βρίσκονταν σε μία περίοδο υπαλληλικής τους ζωής που θα απολάμβαναν τιμητικά τα αποτελέσματα της πορείας τους. Η προσδοκία να καταλάβουν τέτοιες θέσεις ματαιώνεται ενώ θα είχαν κανονικά το χρόνο να τους αποδοθούν.
Και μόνο οι λόγοι αυτοί καταστούν βάσιμη την προσφυγή για την ακύρωση της πράξης με την οποία θα ενταχθούν σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα.