Τι γίνεται όταν υπάλληλος, που δεν ορίστηκε Προϊστάμενος, δικαιωθεί δικαστικά και πετύχει την ακύρωση της παράλειψης τοποθέτησής του στη θέση Προϊσταμένου; Δικαιούται να εισπράξει το επίδομα θέσης ευθύνης; Εάν ναι, από ποιο χρονικό σημείο και μετά; Πότε αρχίζει η παραγραφή της απαίτησής του; Πρέπει ο Φορέας να ζητήσει πίσω τα αντίστοιχα ποσά που καταβλήθηκαν στην υπάλληλο που είχε επιλεγεί αντί αυτού;
Απαντήσεις στα ανωτέρω ερωτήματα έδωσε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους με την αριθμ. 184/2018 Γνωμοδότηση που παρουσιάζει σήμερα ο AIRETOS.
Το ΝΣΚ ασχολήθηκε με το ζήτημα κατόπιν Ερωτήματος που το 2018 του απηύθυνε το Ταμείο Παρακαταθηκών & Δανείων.
Υπάλληλος αιτήθηκεδικαστικά, το 2011,την ακύρωση Απόφασης του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου με την οποία τοποθετήθηκαν, κατά παράλειψη αυτής, νέοι Προϊστάμενοι Τμημάτων, καθώς και την ακύρωση του Πρακτικού του Υπηρεσιακού Συμβουλίου για την επιλογή Προϊσταμένων κατά το μέρος που αφορούσε τον αποκλεισμό της. Ζήτησε, επίσης, να υποχρεωθεί η Διοίκηση να εκδώσει πράξη τοποθέτησής της σε θέση Προϊσταμένης Τμήματος.
Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών το 2015 έκανε δεκτή την αίτησή της, ακυρώνοντας μερικώς την Απόφαση του Προέδρου κατά το μέρος της παράλειψής της.Το 2017 το Ταμείο εξέδωσε τροποποιητική και την τοποθέτησε Προϊσταμένη σε αντικατάσταση της αρχικώς επιλεγείσας.
Η δικαιωθείσα υπάλληλος με αιτήσεις, το 2017 και 2018, διευκρίνισε ότι ζητά αναδρομικά την απόδοση από το 2011 του επιδόματος θέσης ευθύνης σε εφαρμογή της τελεσίδικης δικαστικής Απόφασης.
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους στη Γνωμοδότησή του παρέθεσε σειρά διατάξεων και, αφού προέβη σε ερμηνεία και εφαρμογή τους, με αναλυτική επιχειρηματολογίακατέληξε στις απαντήσεις, που στην ιστοσελίδα του ΝΣΚ έχουν συνοπτικά κωδικοποιηθεί ως εξής:
– Η Διοίκηση μετά την έκδοση ακυρωτικής απόφασης έχει υποχρέωση, κατ’ επιταγή της παρ.5 του αρ.95 του Συντάγματος, να συμμορφωθεί καθολικά και πλήρως προς αυτήν.
– Ως “πλήρης συμμόρφωση” νοείται η συμμόρφωση τόσο προς τις διοικητικές συνέπειες όσο και προς τις οικονομικές, δηλαδή την αναδρομική αποκατάσταση υπαλλήλου, τη χορήγηση κάθε είδους μισθολογικής παροχής που θα λάμβανε αν δεν είχε λάβει χώρα η ακυρωθείσα παράλειψη της τοποθέτησής του, συνεπώς και η χορήγηση του επιδόματος θέσης ευθύνης, ανεξάρτητα αν αυτός άσκησε πράγματι καθήκοντα προϊσταμένου.
– Η γέννηση της αξίωσης του υπαλλήλου προς αναδρομική μισθολογική αποκατάστασή του, ταυτίζεται με το χρόνο έκδοσης της απόφασης περί αποκατάστασής του.
– Hπαραγραφή της ξεκινά από το τέλος του οικονομικού έτους κατά το οποίο γεννήθηκε η αξίωση, σύμφωνα με την ειδική διάταξη του αρ.49 του ν.δ. 496/1974.
– Η Υπηρεσία, οφείλει να συμψηφίσει την τυχόν διαφορά που προκύπτει από ειλημμένες αποδοχές αντιστοιχούσες στο καταβλητέο επίδομα θέσης ευθύνης αναδρομικά, από το χρόνο που ορίστηκε με την απόφαση του Προέδρου του Δ.Σ.
– Η Υπηρεσία ΔΕΝ δικαιούται να ζητήσει αναδρομικά τις ληφθείσες αποδοχές από τον υπάλληλο του οποίου η πράξη τοποθέτησης ακυρώθηκε, καθώς η ατομική πράξη από την έναρξη ισχύος της έως την ακύρωσή της με δικαστική απόφαση ή την ανάκλησή της ή την κατάργησή της, παράγει όλα τα έννομα αποτελέσματά της, ανεξάρτητα από το αν έχει νομική πλημμέλεια (τεκμήριο νομιμότητας).
Με άλλα λόγια, στο συγκεκριμένο παράδειγμα της υπόθεσης:
– H αξίωση της υπαλλήλου για αναδρομική μισθολογική αποκατάστασή της γεννήθηκε την 1/3/2017 και συνεπώς, κατά την εξέταση του θέματος στο ΝΣΚ, δεν έχει παραγραφεί η σχετική απαίτησή της περί χορήγησης του επιδόματος ευθύνης. Η Υπηρεσία οφείλει να καταβάλει στην υπάλληλο την, τυχόν, διαφορά που προκύπτει μετά από συμψηφισμό με ειλημμένες αποδοχές και αντιστοιχεί στο καταβλητέο επίδομα θέσης ευθύνης, αναδρομικά από το χρόνο που ορίστηκε αυτή ως Προϊσταμένη, με την από 1/3/2017 απόφαση του Προέδρου του ΤΠΔ, δηλαδή από 1/3/2011.
– Η Υπηρεσία δεν δικαιούται να ζητήσει, αναδρομικά, τις ληφθείσες αποδοχές από την άλλη υπάλληλο, που διετέλεσε Προϊσταμένη από 1/3/2011 έως 1/3/2017.
Για όλες τις λεπτομέρειες της επιχειρηματολογίας, η Γνωμοδότηση είναι διαθέσιμη ΕΔΩ
ΠΗΓΗ: https://arki.gr
