Ο δημόσιος τομέας αποτέλεσε το κύριο πεδίο άσκησης των περιοριστικών πολιτικών του μνημονίου. Οι πολιτικές αυτές είχαν ως αποτέλεσμα τις δραματικές μειώσεις των μισθών, τους χιλιάδες απολυμένους ή διαθέσιμους εργαζομένους, και συνακόλουθα τη δραματική υποστελέχωση ή και κατάργηση κρίσιμων δομών και υπηρεσιών, τη δημιουργία ασφυκτικού περιβάλλοντος, όπου «ανθούσε» ο αυταρχισμός και η τρομοκρατία, ενώ αναβίωναν οι απεχθέστερες μορφές του πελατειακού κράτους.
Αυτή η πολιτική είχε ως αποτέλεσμα τη ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών αλλά και των παρεχόμενων υπηρεσιών, ειδικά αυτών που αφορούσαν στους τομείς της υγείας, της παιδείας και της κοινωνικής πρόνοιας. Ταυτόχρονα, τροφοδοτούσαν έναν «φαύλο κύκλο» απώλειας εισοδημάτων, εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων για όλους τους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Με την εισαγωγή στη Ολομέλεια της Βουλής του νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης, «Εκδημοκρατισμός της ∆ιοίκησης – Καταπολέμηση Γραφειοκρατίας και Ηλεκτρονική ∆ιακυβέρνηση – Αποκατάσταση Αδικιών και άλλες διατάξεις», επιχειρείται να αναιρεθούν σημαντικές συνέπειες της μνημονιακής πολιτικής στο δημόσιο τομέα.
Επαναπροσλαμβάνονται οι περίπου 4.000 απολυμένοι και αποκαθίστανται οι χιλιάδες εργαζόμενοι σε καθεστώς διαθεσιμότητας, οι οποίοι βίωσαν συνθήκες μισθολογικής φτώχειας και εργασιακής αβεβαιότητας τα δύο τελευταία χρόνια. Ταυτόχρονα αποκαθίστανται οι στοιχειώδεις κανόνες δημοκρατικής λειτουργίας και συνδικαλιστικής δραστηριότητας, με την κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης των απεργών αλλά και των αυταρχικών προβλέψεων του Πειθαρχικού Δικαίου.
Πρόκειται για μια σημαντική στιγμή, καθώς πέντε χρόνια μετά την επιβολή του μνημονίου, αντιστρέφεται η πορεία προς την άβυσσο και γίνεται φανερό πως η πολιτική αυτή δεν ήταν μονόδρομος, όπως οι απολογητές της προσπαθούσαν να μας πείσουν. Για να συμβεί αυτό, έπρεπε να μεσολαβήσουν οι εμβληματικοί αγώνες όλων των απολυμένων και διαθεσίμων, οι μικροί και μεγάλοι αγώνες των εργαζομένων στο Δημόσιο, που κατέστησαν ηγεμονικό ένα εναλλακτικό σχέδιο ανατροπής των ασκούμενων πολιτικών.
Μπροστά σε αυτή την εξέλιξη, που γεμίζει αυτοπεποίθηση και πίστη στις αξίες της συλλογικότητας της συνδικαλιστικής και πολιτικής πάλης, μοιάζει παράταιρη και μίζερη, η προσπάθεια ορισμένων παρατάξεων να υποβαθμίσουν το γεγονός ότι όχι μόνο ανακόπηκε η νεοφιλελεύθερη πορεία της συρρίκνωσης του Δημοσίου, αλλά και επανέρχονται όλοι οι απολυμένοι της μνημονιακής περιόδου.
Για τις δυνάμεις του ΜΕΤΑ στο Δημόσιο, στα ΝΠΔΔ και στους ΟΤΑ, η ψήφιση του νομοσχεδίου δε συνιστά παρά την αφετηρία ενός νέου κύκλου αγώνων και διεκδικήσεων:
Για την επαρκή στελέχωση του Δημοσίου, μέσω μαζικών προσλήψεων, ειδικά στους τομείς της Εκπαίδευσης, της Υγείας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Κοινωνικής Πρόνοιας.
Για την εμβάθυνσης της Δημοκρατίας, μέσω της οριστικής και πλήρους κατάργησης του Ν. 4250 για την «αξιολόγηση» αλλά και τη ριζική αναμόρφωση του Πειθαρχικού Δικαίου, καθώς και του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα.
– Για την καθιέρωση των ελεύθερων Συλλογικών Διαπραγματεύσεων, με ουσιαστικό περιεχόμενο, που να περιλαμβάνουν την δυνατότητα υπογραφής γενικών και κλαδικών συμβάσεων για εργασιακά και μισθολογικά ζητήματα.
– Για το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και την επανάκτηση από το Δημόσιο βασικών εργαλείων για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
– Για τη σύσταση και επαναλειτουργία δομών, οργανισμών και υπηρεσιών απαραίτητων στην εξυπηρέτηση των πολιτών και την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών.
– Για την εμπέδωση μιας ενιαίας και μόνιμης σχέσης εργασίας στο Δημόσιο, με πρώτα βήματα, την μονιμοποίηση των ΙΔΑΧ, την κατάργηση των εργολαβιών και των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
– Για τη σταδιακή αποκατάσταση των μισθολογικών απωλειών των εργαζομένων στο Δημόσιο και για την ψήφιση ενός νέου μισθολογίου / βαθμολογιου, το οποίο θα διασφαλίζει την ακώλυτη μισθολογική / βαθμολογική εξέλιξη.
– Για τη διατήρηση και εμπέδωση του δημόσιου χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης, με προτεραιότητα τη διασφάλιση της βιωσιμότητας των Ταμείων.
Οιδυνάμεις του ΜΕΤΑ, τέλος, καλούν τους εργαζομένους να συνεχίσουν τους αγώνες τους για την πλήρη ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και το ξήλωμα όλων των εφαρμοστικών τους νόμων και καλούν την ελληνική κυβέρνηση να μην κάνει ούτε βήμα πίσω από τις προεκλογικές και προγραμματικές της δεσμεύσεις, για την ανάγκη της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και για τον δημόσιο έλεγχο του τραπεζικού συστήματος, για δίκαιη ανακατανομή του παραγόμενου πλούτου και για την παραγωγική ανασυγκρότηση υπέρ του λαού και του τόπου.
Οι πιέσεις και οι εκβιασμοί δανειστών, Ε.Ε. και ΔΝΤ
δε θα περάσουν – Ο αγώνας συνεχίζεται!
ΜΕΤΑ, 04-05-15
