Έχει ήδη σταλεί στους Δήμους των Νησιών έγγραφο του υπουργείου οικονομικών (ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ) με το οποίο καλούνται να απαντήσουν εντός τεσσάρων ημερών(!!), για τη δυνατότητα απορρόφησης συγκεκριμένου αριθμού υπαλλήλων, των υπό κατάργηση εφοριών (δεν αφορά αυτούς που πρόκειται να στελεχώσουν τα σχεδιαζόμενα ΚΕΦΥ).
Αυτό ήταν και ένα από τα θέματα που απασχόλησε τη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής (της Παρασκευής 4.1.13) στα πλαίσια της συζήτησης για την επικείμενη εφαρμογή της απόφασης για το κλείσιμο των εφοριών (στις 14.1.13) και τις συνέπειες που αυτό θα έχει στους εργαζόμενους σε αυτές.
Η ΑΣΚΙ τόνισε πως έστω και την τελευταία στιγμή, η ομοσπονδία θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες. Να αναδείξει το τι σημαίνει για τον κλάδο και τους εργαζόμενους σε αυτόν η λεγόμενη ”αναδιοργάνωση” και το ουσιαστικό κλείσιμο των υπηρεσιών μας και να συντονίσει τους αγώνες που απαιτούνται, αλλά και τις πρωτοβουλίες που από μόνοι τους οι εργαζόμενοι αναλαμβάνουν, απέναντι σε αυτήν την προοπτική.
Ταυτόχρονα κατέθεσε σειρά προτάσεων για τι θα μπορούσε να γίνει τις αμέσως επόμενες ημέρες και τουλάχιστον, μέχρι την 14.1.2013.
Δυστυχώς όμως η πλειοψηφία της ΕΕ, ακολούθησε το γνωστό εδώ και καιρό δρόμο της, από απόσταση ασφαλείας, παρακολούθησης των γεγονότων. Στάση και συμπεριφορά ιδιαίτερα επικίνδυνη (όπως μέχρι σήμερα έχει αποδειχθεί) και σε κάθε περίπτωση ΟΧΙ ΤΥΧΑΙΑ.
Δεν είναι τυχαίο για παράδειγμα, ότι αρνήθηκε η πλειοψηφία της ΕΕ ακόμα και την πρόταση για την ανάληψη πρωτοβουλίας από την πλευρά της ομοσπονδίας και την πραγματοποίηση στην Αθήνα, σύσκεψης με τη συμμετοχή εργαζομένων από τις υπό κατάργηση ΔΟY, των κινήσεων πολιτών που αντιδρούν στο κλείσιμο των Δημόσιων υπηρεσιών, των Δημάρχων, των τοπικών βουλευτών κλπ κλπ με στόχο το συντονισμό των δράσεων ενάντια στο κλείσιμο των εφοριών, αλλά και την πραγματοποίηση μεγάλης, κοινής συνέντευξης τύπου.
Θεωρείται δεδομένο για την πλειοψηφία της Εκτελεστικής Επιτροπής (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) το κλείσιμο των Εφοριών και τι μήνυμα στέλνουν στου συναδέλφους που έστω και μόνοι τους συνεχίζουν να αγωνίζονται ενάντια στην προοπτική αυτή;
Τυχαία ήταν η άποψη που διατυπώθηκε, περί εκφυλισμού των μέχρι σήμερα κινητοποιήσεων; Και αν είναι έτσι, γιατί δεν διατυπώθηκε κάποια άλλη πρόταση (πιο αγωνιστική) για το τι μπορούμε να κάνουμε ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΗΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΜΑΣ;
Αλήθεια, ως πότε η ομοσπονδία θα αποφεύγει να τοποθετηθεί δημόσια, για το τεράστιο θέμα της προωθούμενης εκπαραθύρωσης των συναδέλφων των υπό κατάργηση ΔΟY;
Ως πότε θα αποφεύγει να πάρει ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΘΕΣΗ και να ενημερώσει τους συναδέλφους μας, για τους κινδύνους που εγκυμονεί η μετακίνησή τους στους Δήμους, αλλά και το τι δρόμους ανοίγει αυτή η εξέλιξη για το μέλλον του κλάδου;
Πότε η Ομοσπονδία θα αναδείξει τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος και θα ενημερώσει τους εργαζόμενους, ότι οι συγκεκριμένες εξελίξεις δεν αφορούν μόνο τους συναδέλφους των Νησιών, αλλά αντίθετα πολύ σύντομα το σύνολο του κλάδου θα κληθεί να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο;
Πόσο πραγματικές ήταν οι φωνές όσων το προηγούμενο διάστημα ”διεκδικούσαν” την ενίσχυση των υπηρεσιών μας, τη στιγμή που τώρα σφυρίζουν αδιάφορα, που το υπουργείο διώχνει απ’ τον κλάδο συναδέλφους, στέλνοντάς τους σε Τελωνεία και Δήμους;
Πως μπορεί να περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι με το έγγραφο που έστειλε το υπουργείο στους Δήμους ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΙ τους υπαλλήλους που πρόκειται να μεταφερθούν σε αυτούς; ΜΕ ΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΓΙΝΕ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΥΤΗ;
Από πού προκύπτει η βεβαιότητα μελών της ΕΕ ότι η μετακίνηση των συναδέλφων στους Δήμους ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΔΥΑΣΤΕΙ ΜΕ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ αυτών;
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΕ ΔΟY ΣΤΑ ΑΓΩΝΙΩΔΗ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ, ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΠΡΕΠΕΙ Ή ΟΧΙ ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΔΗΜΟΥΣ Ή ΤΕΛΩΝΕΙΑ;
Οι κυρίαρχες συνδικαλιστικές δυνάμεις του χώρου μας, στήριξαν όλα τα προηγούμενα χρόνια τις επιλογές των κυβερνήσεων, που αφορούσαν τον κλάδο μας. Είτε με την εσκεμμένη αδράνειά τους, είτε και με τον πλέον επίσημο τρόπο (βλ. αναδιοργάνωση). Συνήθιζαν και συνηθίζουν να κατηγορούν όσους έχουν αντίθετη γνώμη ως κινδυνολόγους, και φροντίζουν να παρέχουν διαβεβαιώσεις για τα πάντα, υιοθετώντας με τον πιο απόλυτο τρόπο τις θέσεις του υπουργείου. Μας έλεγαν και μας λένε ότι δεν θα έχουμε νέες μειώσεις μισθών (τι στιγμή που αυτές πραγματοποιούνται), μας έλεγαν και μας λένε ότι εμείς εξαιρούμαστε από το μέτρο των απολύσεων (τι στιγμή που στον κλάδο μας πραγματοποιούνται απολύσεις που δεν σχετίζονται με φαινόμενα διαφθοράς), μας έλεγαν και μας λένε ότι κανένας συνάδελφος δεν πρόκειται να φύγει απ τον κλάδο (τη στιγμή που το υπουργείου στέλνει συναδέλφους στα τελωνεία και τους Δήμους), μας έλεγαν και μας λένε ότι o κλάδος και η δουλειά μας δεν κινδυνεύει (τη στιγμή που το σύνολο σχεδόν των αντικειμένων πάνε στους ιδιώτες και τα ¾ των υπηρεσιών μας κλείνουν) κλπ κλπ.
Ως ΑΣΚΙ, παλεύαμε και παλεύουμε για την αλλαγή του τρόπου λειτουργίας των συνδικαλιστικών μας οργάνων. Παλεύουμε προκειμένου η συνδικαλιστική δράση να αποκτήσει εκείνο το περιεχόμενο που θα την κάνει πιο αποτελεσματική, αλλά και παράλληλα θα την αποκαταστήσει στη συνείδηση των εργαζομένων. Ταυτόχρονα όμως δεν έχουμε καμιά αμφιβολία. Στους σκληρούς αγώνες που έχουμε μπροστά μας, για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών που μας οδηγούν στην εξαθλίωση, έχουμε και τους αγώνες για την ανατροπή των συνδικαλιστικών ηγεσιών που με τον τρόπο τους στηρίζουν αυτές τις πολιτικές.
