Δεν αναφέρει όμως η έκθεση και ξεχνάνε όσοι ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΙΝΟΥΝ ΜΕ… ΣΦΟΔΡΟΤΗΤΑ, ότι το κλείσιμο των εφοριών βρίσκεται ουσιαστικά στο τελικό του στάδιο (άρα ποιες εφορίες θα πιάσουν το στόχο;), η ιδιωτικοποίηση των αντικειμένων εξελίσσεται ήδη τα τελευταία χρόνια και η κατηγοριοποίηση των υπαλλήλων (βλ. ελεγκτές) ετοιμάζει το έδαφος για απολύσεις ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ.
Ξεθάβουν σήμερα τα τσεκούρια του πολέμου αυτοί που μερικές εβδομάδες πριν υπονόμευαν τις απεργιακές μας κινητοποιήσεις, καλώντας συναδέλφους να μην λάβουν μέρος. Αυτοί που από τις λίγες φορές που πραγματικά ενεργοποιήθηκαν (και αυτή χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα) ήταν για την εφαρμογή του μημονιακού νόμου για τους ”ελεγκτές βεβαίωσης και αναγκαστικής είσπραξης”. (Αλήθεια δεν ισχύουν οι δεσμεύσεις για τις οποίες μας μιλούσαν μερικές εβδομάδες πριν, σύμφωνα με τις οποίες διασφαλίζονταν τα βασικά θέματα του κλάδου; Δεν μας έλεγαν την αλήθεια τότε ή είναι αναξιόπιστη η πολιτική ηγεσία; Και αν είναι έτσι γιατί συνεχίζουμε να επενδύουμε σε έναν ατελείωτο ”διάλογο”, ο οποίος δίνει χρόνο στο υπουργείο να εφαρμόσει τα σχέδιά του;)
ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΜΠΙΠΤΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ.
Όσοι συνάδελφοι θεωρούν ότι τα δύσκολά έχουν περάσει, πρέπει να καταλάβουν ότι κάνουν λάθος. Όσοι περιμένουν πως ”φωτισμένες” και ”αγωνιστικές” συνδικαλιστικές ηγεσίες, που μέσω της ανάθεσης, ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΝ για την επίλυση των προβλημάτων τους, καλό θα είναι να ανατρέξουν στο πρόσφατο παρελθόν και το ρόλο που αυτές έπαιξαν.
Η λύση βρίσκεται στα χέρια των εργαζομένων. Βρίσκεται στις ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ και τις αποφάσεις που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι θα λάβουν. Βρίσκεται στις κινητοποιήσεις που δεν θα αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης με το υπουργείο, αλλά που θα διεκδικούν την ουσιαστική ικανοποίηση των αιτημάτων μας. ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ”ΕΘΝΟΣ” (6.6.13)
ΑΝ ΑΠΟΤΥΧΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ
Και ιδιωτικές εφορίες εισηγείται το ΔΝΤ
Από την επιτυχία του φοροεισπρακτικού μηχανισμού θα εξαρτηθεί η αποφυγή νέων οριζόντιων περικοπών σε μισθούς και κοινωνικές παροχές εκτιμά στην έκθεσή του που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οι συντάκτες της, αναφέρουν ως απογοητευτικές τις μέχρι τώρα επιδόσεις της φοροεισπρακτικής μηχανής και φθάνουν έως του σημείου να εισηγηθούν μηχανισμούς εκτός κρατικής δικαιοδοσίας.
Συγκεκριμένα στην Εκθεση του ΔΝΤ αναφέρεται:
«H πρόοδος στη βελτίωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού παρταμένει πολύ απογοητευτική. Και αυτό καθίσταται επείγον ζήτημα για το εάν οι αρχές αποδειχθούν ικανές να αποφύγουν -όπως έχουν υποσχεθεί- περισσότερες οριζόντιες περικοπές στον δημόσιο τομέα και τα κοινωνικά επιδόματα, αφού οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν είναι πιθανόν να αντισταθμίσουν την ελληνική αδυναμία να αντιμετωπίσουν το περιβόητο πρόβλημα φοροδιαφυγής, παρέχοντας (σσ: στην Ελλάδα) περισσότερη ρευστότητα.
Σε αυτό το πλαίσιο η σχεδιαζόμενη αυτονόμηση της Διοίκησης Εσόδων είναι κρίσιμη ώστε να «απομονωθεί» από συνεχιζόμενες πολιτικές παρεμβάσεις.
Εάν αυτά τα μέτρα – ή άλλα μέτρα- για τον εκσυγχονισμό του νομικού πλαισίου του μηχανισμού φορολογικών εσόδων, της λειτουργίας του και της διαχείρισης προσωπικού, αποτύχουν, τότε οι αρχές θα πρέπει να εξετάσουν πιο ριζικές αλλαγές όπως την μετάπτωση σε μία υπηρεσία εσόδων έξω από τη δικαιοδοσία των δημοσίων υπηρεσιών».
Ιδιαίτερα καυστικό είναι το ΔΝΤ και για τις αλλαγές στο Δημόσιο. Σημειώνει στην έκθεσή του:
Οι μεταρρυθμίσεις της Δημόσια Διοίκησης πρέπει να ξεκινήσουν με θέρμη. Οι επιδόσεις σημαντικών δημοσίων υπηρεσιών εμποδίζονται από την έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού, ιδιαίτερα στη διοίκηση των εσόδων και η μείωση λόγω συνταξιοδότησης δεν είναι από μόνη της επαρκής για την αναβάθμιση της δημόσια διοίκησης προς το σκοπό ενός σύγχρονου και λειτουργικού κράτους. Υστερα από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες, οι αρχές πρέπει να ανταποκριθούν στις δεσμεύσεις τους για απολύσεις των μη αποδοτικών δημοσίων υπαλλήλων.
Αυτό θα απελευθερώσει χώρο ώστε να εισέλθει (σσ: στο Δημόσιο ) εκπαιδευμένο και νεαρό προσωπικό, χρησιμοποιώντας τον κανόνα μία πρόσληψη ανα μία απόλυση, για όσο καιρό η αυστηρή εφαρμογή της ποσόστωσης αποχωρήσεων, εξυπηρετεί τον στόχο για μείωση του συνολικού επιπέδου απασχόλησης στοπ Δημόσιο
