Ένας κάποιος αντίλογος στο πόρισμα της ομάδας των «σοφών» για την εξόντωση των μικρών Δ.Ο.Υ.
Θα θέλαμε κατ’ αρχάς να συγχαρούμε την Ομοσπονδία μας που, δια της εκπροσώπου της στην επιτροπή αναμόρφωσης των φορολογικών υπηρεσιών, και των θέσεών της στο πόρισμα αυτό, έδειξε σε όλους μας το πραγματικό πρόσωπο του συνδικαλισμού στην Ελλάδα, δηλαδή την επίτευξη συμφωνιών κάτω από το τραπέζι με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, με στόχο την προσωπική προβολή και ανέλιξη στα υψηλά πολιτικά και κομματικά αξιώματα των «συναδέλφων» συνδικαλιστών, εις βάρος όλων των υπολοίπων, κρατώντας τον κλάδο μας στο σκοτάδι.
Βέβαια, αυτό που όλοι μας διαπιστώνουμε, με όσα διαδραματίζονται τον τελευταίο χρόνο, είναι ξεκάθαρα ο θάνατος του συνδικαλισμού. Όλες οι κατακτήσεις του κλάδου μας, όπως και αυτές όλων των εργαζομένων στη χώρα, στο όνομα της κρίσης πετιούνται στον Καιάδα του Μνημονίου. Και είναι αυτό που θα μείνει στη μνήμη όλων μας για πολλά χρόνια…
Αλλά επειδή σε αυτούς τους «εξέχοντες ελεεινούς»* δώσαμε πολύ περισσότερη σημασία από ότι τους αξίζει, ας περάσουμε στην ουσία του πορίσματος. Μέσα σε εικοσιπέντε σελίδες και δύο παραρτήματα λύνεται (!) όλο το πρόβλημα της δυσλειτουργίας των φορολογικών υπηρεσιών. Και η λύση που προτείνεται βασικά είναι οι συγχωνεύσεις των Δ.Ο.Υ. όλης της χώρας σε μία ανά νομό, και ταυτόχρονα η αλλαγή της εσωτερικής δομής των υπηρεσιών αυτών. Σε κάποια σημεία του πορίσματος αναφέρεται, ως συμπληρωματική συνθήκη της ορθής λειτουργίας του φορολογικού συστήματος, η αναδιοργάνωση των διενεργούμενων διαδικασιών και στα συμπεράσματα προβάλλεται, ως απαραίτητη προϋπόθεση, η λειτουργία του νέου Taxis. Με λίγα λόγια, όπως εύστοχα κάποιος συνάδελφος παρατήρησε, βάζουν μπροστά το κάρο και πίσω το άλογο, και περιμένουν η άμαξα να τρέξει!!!!
Ξεκινώντας από τον ορυμαγδό των αριθμών και των στατιστικών στοιχείων που κατακλύζουν το πρώτο κεφάλαιο του «θεσφάτου» πορίσματος, θα θέλαμε να διατυπώσουμε τις ενστάσεις μας σχετικά με τα συμπεράσματα αυτά. Κατ’ αρχάς, όσοι έχουμε λίγες γνώσεις στατιστικής γνωρίζουμε ότι η επιστήμη αυτή σωστά χαρακτηρίζεται και ως «η επιστήμη του ψεύδους», δεδομένου ότι τα συμπεράσματα που εξάγεις από μια στατιστική έρευνα έχουν άμεση συνάρτηση με τα δεδομένα που χρησιμοποιείς και τις μεταβλητές που ορίζεις ως βασικές για το υπόδειγμά σου. Για παράδειγμα, το πόρισμα της επιτροπής ξεκινά με την διαπίστωση της ανισοκατανομής των εσόδων μεταξύ των Δ.Ο.Υ., χωρίς πουθενά να αναφέρεται κάποια σχέση π.χ. με το μέσο κατά κεφαλή εισόδημα των αντίστοιχων χωρικών αρμοδιοτήτων των υπηρεσιών (συγκρίνονται τα Γρεβενά με την Κηφισιά άραγε;) ή τα ποσοστά του ανενεργού οικονομικά πληθυσμού αυτών (που λόγω έλλειψης εισοδημάτων δ ε ν υποβάλλει δηλώσεις). Αλλά ακόμη δεν αναφέρεται πουθενά κάποια συσχέτιση μεταξύ πλήθους φορολογούμενων και βεβαιωμένων εσόδων… Εάν κάποιος από τους αξιότιμους συμβούλους του υπουργείου μας επιθυμεί, μπορεί να μας στείλει τα φορολογικά στοιχεία των Δ.Ο.Υ. και με τις δικές μας στατιστικές μελέτες, βασισμένες στα δεδομένα της απογραφής πληθυσμού 2001, τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά του κάθε νομού, θα σας αποδείξουμε ότι υφίσταται ανάγκη αύξησης των Δ.Ο.Υ. από 288 σε 500!
Αλλά ακόμα και αν παραβλέψουμε το «μαγείρεμα» – κατά το δοκούν – των στατιστικών στοιχείων προκειμένου να εξαχθούν βολικά στατιστικά συμπεράσματα, είμαστε της άποψης ότι η πορεία της είσπραξης των εσόδων μιας υπηρεσίας εξαρτάται περισσότερο από την επαρκή – σε αριθμό υπαλλήλων και προσόντα αυτών- στελέχωσή της, από την ποιοτική και ποσοτική αξιοποίηση του προσωπικού αυτού από τη διεύθυνσή της, από τη συνδρομή με αυτή των βασικών πηγών ελεγκτικών δεδομένων (π.χ. της Γ.Γ.Π.Σ. για την παροχή – κεντρικά – στοιχείων σχετικά με αποτελέσματα διασταυρώσεων, του Σ.Δ.Ο.Ε. για τη διενέργεια προληπτικών ελέγχων που εκ των πραγμάτων αδυνατούν να πραγματοποιήσουν οι μικρές Δ.Ο.Υ. , κ.α.), και λιγότερο από τη δημιουργία φορολογικών υπερ-υπηρεσιών. Αυτό δε σημαίνει ότι σε κάποιες περιπτώσεις δεν είναι αναγκαία η σύμπτυξη τέτοιων υπηρεσιών, όμως δεν πρέπει να αποτελέσει τον κανόνα για την εξαφάνιση 213 Δ.Ο.Υ.!
Ολοκληρώνοντας μία σύντομη κριτική στο «Μνημόνιο των Δ.Ο.Υ.», σας παραθέτουμε ορισμένες σκέψεις για την κατάργηση των νησιωτικών Δ.Ο.Υ. Β΄ τάξης της περιφέρειάς μας. Παραβλέπονται κάποια σημαντικά δεδομένα που έχουν άμεση συνάρτηση με την νησιωτική ιδιομορφία, όπως π.χ. ότι είναι η περιφέρεια με τις περισσότερες off-shore εταιρείες ιδιοκτησίας ακινήτων, ότι υφίστανται πλήθος νομικών προσώπων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα τα οποία ετησίως αποφέρουν σημαντικά ποσά εσόδων στο κράτος από φόρους εισοδήματος και περιουσίας, και τέλος ότι ο νομός Κυκλάδων είναι στους πρώτους νομούς όσον αφορά τη βεβαίωση φόρων κληρονομιάς, γονικών παροχών και δωρεών, ενιαίου τέλους ακινήτου και φόρου ακίνητης περιουσίας νομικών προσώπων, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Γ.Γ.Π.Σ. για το 2009, που βρίσκεται ανηρτημένο στο διαδίκτυο.
Η προτεινόμενη, λοιπόν, διάρθρωση των φορολογικών υπηρεσιών των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων είναι το λιγότερο καταστροφική: (α) πρώτα για τη φορολογική υπηρεσία του νομού, η οποία στη δική μας περίπτωση θα αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες έως και πλήρη αδυναμία όσον αφορά τους κάθε μορφής ελέγχους και αυτοψίες στα νησιά της χωρικής της αρμοδιότητας, λόγω της γεωγραφικής ασυνέχειας των φυσικών ορίων της (το 70% της επιφάνειας του νομού μας καλύπτεται από θάλασσα), (β) για τους πολίτες της περιφέρειάς μας, οι οποίοι θα αναγκάζονται, σε κάθε περίπτωση στην οποία θα απαιτείται η αυτοπρόσωπη παρουσία τους, να μετατρέπονται σε ταξιδευτές (λες και δεν είναι αρκετή η ταλαιπωρία τους για λόγους υγείας, για δικαστικούς λόγους, κλπ…), και τέλος (γ) για τους υπαλλήλους οι οποίοι θα υποστούν οικονομική και οικογενειακή καταστροφή, δεδομένου ότι η εφαρμογή της πρότασης σημαίνει είτε υποχρεωτική μετακίνηση των νοικοκυριών στην έδρα της φορολογικής υπηρεσίας είτε μόνιμο διαχωρισμό της οικογένειας.
Πρέπει λοιπόν να αναγνωριστεί η ιδιομορφία των νησιωτικών περιοχών σε σχέση με τις άλλες περιοχές της χώρας, κάτι το οποίο έχει ήδη κάνει η Πολιτεία με το άρθρο 101 § 4 του Συντάγματος περί νησιωτικότητας. Το μέγεθος της ιδιομορφίας μπορεί να σας αναλύσει η Διεύθυνση Προσωπικού του Υπουργείου μας, όταν στο τέλος του 2008 προχώρησε στην αποψίλωση των Δ.Ο.Υ. του νομού μας από την πλειοψηφία των νεοδιορισμένων, με τον διαγωνισμό του 2004, υπαλλήλων, οι οποίοι σωρηδόν κατέθεταν αιτήσεις για μετάθεση στο τόπο συμφερόντων τους μετά την πάροδο της υποχρεωτικής διετούς παραμονής!…
Η λύση του προβλήματος αυτού, κατά την ταπεινή μας γνώμη, συνίσταται στη μετατροπή των Δ.Ο.Υ. Β΄ τάξης των νησιών σε τοπικά γραφεία ε λ έ γ χ ο υ, με σταδιακά μειούμενο αριθμό – άρτια καταρτισμένου και εκπαιδευμένου – προσωπικού (το οποίος θα προκύψει μετά από εθελούσια μετακίνηση υπαλλήλων σε άλλες Δ.Ο.Υ. με έλλειψη προσωπικού, αλλά και με την συνταξιοδότηση υπαλλήλων). Οι υπηρεσίες αυτές θα συστεγάζονται – σε ιδιαίτερο χώρο – με δημοτικές ή περιφερειακές υπηρεσίες σε ιδιόκτητα δημόσια/δημοτικά κτίρια, και σε αυτές θα διενεργούνται οι βασικές ελεγκτικές επαληθεύσεις και διαδικασίες («πρωτοβάθμιος» έλεγχος), ενώ η μητρική Δ.Ο.Υ. θα ασκεί την εποπτεία και την τελική διαδικασία του συμβιβασμού («δευτεροβάθμιος» έλεγχος).
Αν, τέλος, οι κύριοι σύμβουλοι θα ήθελαν να ακούσουν και την άποψη μερικών «αντιπαραγωγικών υπαλλήλων» , οι βασικές προϋποθέσεις για την ορθή λειτουργία των φορολογικών υπηρεσιών, με μικρότερης κλίμακας αλλαγές στην υφιστάμενη μέχρι σήμερα διάρθρωσή τους, είναι αυτές που παραμένουν στο περιθώριο του πορίσματος αυτού, και συγκεκριμένα:
(α) ο εκσυγχρονισμός του φορολογικού λογισμικού, με μια νέα αρχιτεκτονική δομή, η οποία θα επιτρέπει την ταυτόχρονη λειτουργία πολλών εφαρμογών, με αυτοματοποιημένες διαδικασίες ενημέρωσης κεντρικών βάσεων δεδομένων. Είναι απαράδεκτος και αντιπαραγωγικός ο κατακερματισμός των φορολογικών εφαρμογών σε πολλαπλές πλατφόρμες (Taxisnet, Εφαρμογή Εκκαθάρισης Φορολογίας Εισοδήματος, Πλατφόρμα Ενημέρωσης Διεύθυνσης Ελέγχου, Εφαρμογή Διασταύρωσης Συγκεντρωτικών Καταστάσεων, Εφαρμογή Οχημάτων, και άλλες «ων ουκ έστιν αριθμός»), πολλές από τις οποίες θα μπορούσαν να αλληλεπιδρούν και να αλληλοενημερώνονται. Ταυτόχρονα θα πρέπει να επιτευχθεί η πλήρης μηχανοργάνωση όλων των φορολογικών αντικειμένων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Κεφάλαιο, που παραμένει μέχρι και σήμερα σε χειρόγραφη κατάσταση, παρά τον τεράστιο όγκο εργασίας και φορολογικών εσόδων που εκπροσωπεί…
(β) η απλοποίηση των φορολογικών διαδικασιών, με την απαλλαγή των φορολογικών υπηρεσιών από αντιπαραγωγικές, άχρηστες και αναχρονιστικές εργασίες, όπως: η παραλαβή μισθωτηρίων συμφωνητικών, καταστάσεων ιδιωτικών συμφωνητικών, αρνητικών υπεύθυνων δηλώσεων εισοδήματος (!), εκκαθαριστικών φορολογίας εισοδήματος για πάσα νόσο …., πιστοποιητικών για το Υπουργείο Μεταφορών, βεβαιώσεις μισθωμάτων για δικαστική χρήση… Όλες οι σχετικές πληροφορίες θα έπρεπε ήδη να λαμβάνονται αυτόματα και χωρίς την παρεμβολή των Δ.Ο.Υ. με διασύνδεση των υπηρεσιών των Υπουργείων και των λοιπών φορέων (τραπεζών, οργανισμών, κλπ.) μεταξύ τους!…
(γ) Απαραίτητη προϋπόθεση ώστε να μπορεί κάθε εφοριακός να κάνει την δουλειά του όπως πρέπει, είναι η άρτια εκπαιδευτική και επαγγελματική του κατάρτιση. Αυτό προϋποθέτει τα εξής: να ασχολείται μόνο με ένα αντικείμενο εργασίας (και όχι όπως συμβαίνει σήμερα στις υπό εξαφάνιση Δ.Ο.Υ. Β΄ τάξης, όπου κάθε υπάλληλος ασχολείται τουλάχιστον με δύο αντικείμενα ταυτόχρονα, ενώ υπάρχουν και οι «υπάλληλοι – ορχήστρες» ή «μπαλαντέρ», που καλούνται να καλύψουν σχεδόν όλα τα αντικείμενα, με φυσικό επακόλουθο τη χαμηλή (ή σωστότερα μη υψηλή) παραγωγικότητα), και ταυτόχρονα να εκπαιδεύεται – ενημερώνεται – εξειδικεύεται σε τακτά χρονικά διαστήματα (εδώ τα λόγια περιττεύουν: κατάργηση Σ.Ε.Υ.Υ.Ο., αδυναμία των υπαλλήλων να απουσιάσουν προς εκπαίδευση για ικανό χρονικό διάστημα από την υπηρεσία λόγω έλλειψης προσωπικού, πλήρης απουσία διαδραστικών μεθόδων εκπαίδευσης (e-learning)…).
(δ) Τέλος, η ισχυρή λειτουργία ενός αξιόπιστου φορολογικού μηχανισμού απαιτεί την ύπαρξη ανεξάρτητων οικονομικά ελεγκτών και φορολογικών υπαλλήλων (κάτι που δε συνάδει με την επαπειλούμενη εξαφάνιση των μισθών μας, στο όνομα ενός ενιαίου μισθολογίου – οδοστρωτήρα που εξισώνει προσόντα και όχι ευθύνες) και την πάταξη της διαφθοράς εντός του κλάδου (για την οποία φέρουν ακέραια ευθύνη τόσο οι συνδικαλιστές, που καλύπτουν – -για αδιευκρίνιστους λόγους! – επίορκους συναδέλφους με εξόφθαλμες περιπτώσεις χρηματισμού ή αδικαιολόγητου πλουτισμού, όσο και η πολιτική ηγεσία που επί δεκαετίες ολόκληρες ανέχεται τα φαινόμενα αυτά και ταυτόχρονα προχωρά σε τοποθετήσεις προϊσταμένων, διευθυντών και ελεγκτών με βάση την εκάστοτε κομματική ταυτότητα).
Εν κατακλείδι, πλήθος συναδέλφων καθημερινά αντιμετωπίζουν στωικά και αδιαμαρτύρητα τόσο την αυξανόμενη δυσαρέσκεια και οργή των πολιτών όσο και την εκ των έσω προδοσία από αυτούς που έχουν ταχθεί με βάση τους νόμους και το Σύνταγμα να τους προστατεύουν και να τους στηρίζουν. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η σιωπή μας πρέπει να εκλαμβάνεται ταυτόχρονα ως συλλήβδην αποδοχή των όσων δρομολογούνται πίσω από την πλάτη μας. Έχουμε την ικανότητα και την δυνατότητα να αντιδράσουμε σε όσα τραγελαφικά κάποιοι σχεδιάζουν…
* Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, η έκφραση αυτή αναφέρεται σε ένα επίκαιρο ποίημα του πρώην Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Τήνου κου Νικόλαου Μαυρίκου, το οποίο δημοσιεύτηκε στις 10/05/2010, σε εφημερίδα της Ερμούπολης Σύρου, και συμπεριλαμβάνονταν σε ένα άρθρο του με τίτλο «Κολωβή μου Σύνταξη», και το οποίο και παρατίθεται στο τέλος του κειμένου, ως παράρτημα.
ΓΙΑ ΤΗ Δ.Ο.Υ. ΤΗΝΟΥ
ΒΙΔΟΥ ΜΑΡΙΝΑ
ΔΑΡΜΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΚΩΣΤΑΡΑΚΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ
ΜΑΡΚΟΥΙΖΟΥ ΜΑΡΙΝΑ
ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΥ ΛΙΖΑ
ΡΟΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
ΦΙΛΙΠΠΟΥΣΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Οι εξέχοντες ελεεινοί
το αύριο προετοιμάζουν
και πέρα στον ορίζοντα
κοράκια κράζουν….
Μα εμείς που ονειρευόμαστε
τη νύχτα δε φοβόμαστε·
τη νύχτα που θα ‘ρθει…
Η ελπίδα κι αν πληγώνεται
στον πόνο ανδρειώνεται
και πάντα επιζεί!…
Νικόλαος Μαυρίκος
10.05.2010
Μήνυμα ΑΣΚΙ:
ΟΣΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΑΣ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΤΙΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΟΥΜΕ
ΣΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΟ ΦΡΑΓΜΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ!
